مقایسه ترس از مرگ در سالمندان ساکن منازل با سالمندان ساکن سرای سالمندان شهر اصفهان

اهداف: ازطرفی، افزایش روزافزون جمعیت سالمندان و ازطرف ِدیگر، تغییرات اجتماعی اقتصادی و شیوۀ زندگی فردی و خانوادگی باعث افزایش تعداد مؤسسات نگهداری سالمندان شده است. هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ ترس از مرگ در بین سالمندان مقیم در سرای سالمندان و ساکن در منازل شهر اصفهان است. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع مقطعی تحلیلی و جامعۀ آماری موضوع مطالعه، تمام سالمندان ۶۰ سال به بالای ساکن در مناطق چهارده گانۀ شهر اصفهان و سالمندان مقیم در سرای سالمندان صادقیه است. شرکت کنندگان در این پژوهش، ۳۰۰ سالمند بودند که ۱۰۲ نفر مقیم سرای سالمندان، یعنی ۳۱مرد و ۷۱ زن و ۱۹۸ نفر مقیم جامعه بودند؛ یعنی ۹۷مرد و ۱۰۱ زن. سالمندان مقیم جامعه، با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و سالمندان مقیم سرای سالمندان به شیوۀ نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و ازطریق پرسش نامۀ ترس از مرگ کالتلستر در معرض ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه وتحلیل اطلاعات گردآوری شده، از روش های آماری پارامتریک آزمون کای اسکوئر و تی مستقل استفاده شده است. یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد میانگین نمرۀ کل ترس از مرگ نیز در گروه سالمندان ساکن منازل ۱۵/۶±۷۰/۵ و به طور معناداری، بیشتر از گروه سالمندان ساکن سرای سالمندان بود (۰/۰۰۱=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، نشان داد ترس از مرگ در سالمندان ساکن در منازل شهر اصفهان، بیشتر از سالمندان ساکن در سرای سالمندان است. لازم است دست اندرکاران نظام های بهداشتی در تمامی بخش ها، این نکته را مدنظر قرار دهند و با ارزیابی علل و استمداد از سایر ارگان های مربوط، گام مؤثری برای کاهش ترس از مرگ سالمندان بردارند.